Uniejowski zamek słusznie zaliczany jest do najciekawszych i najwartościowszych pod względem historycznym, architektonicznym i widokowym zabytków Ziemi Łódzkiej. Swą sławę zawdzięcza długim dziejom, ciekawej bryle i malowniczemu powiązaniu z krajobrazem: rzeką i jej łęgami oraz parkiem, tworzącym wespół wartościowy kompleks historyczno - przyrodniczy.
Zamek powstał w latach 1360 - 1365 i zbudowany został z polecenia arcybiskupa gnieźnieńskiego Jarosława Bogorii Skotnickiego, jednego z najbliższych współpracowników króla Kazimierza Wielkiego. Stanowił uzupełnienie systemu warowni, stworzonego przez ostatniego z królewskich Piastów (król Kazimierz zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną - celnie opisało działalność "budowlaną" króla przysłowie).
Wraz z sąsiadującymi warowniami królewskimi (Koło, Sieradz, Łęczyca) bronić miał dostępu do centrum państwa z kierunków północnego (Państwo Krzyżackie) i północno - zachodniego (Brandenburgia). Ponadto prywatna własność kościelna związana była z innym zadaniem - przechowywaniem w razie zagrożenia kosztowności skarbca i dokumentów kancelarii gnieźnieńskiej.
Z kolei geotermalny kompleks rekreacyjny "Termy Uniejów" położony w dolinie Warty to nowoczesny obiekt, wzorowany na podobnych aquaparkach w Słowacji. Jest tam niecka pływacka z wodą o temperaturze 25-27 stopni C w okresie letnim i 28-30 stopni w okresie zimowym, niecka solankowa z wodą o temp. 33 st. C w okresie letnim i 36 st. C w okresie zimowym oraz niecka dla dzieci i zjeżdżalnia wodna - nieczynne zimą. Kąpiący mają do swojej dyspozycji różnego rodzaju gadżety (jaccuzzi, dysze masujące itp.), zespół saun oraz taras widokowy.
Najciekawszą atrakcją wyprawy była niewątpliwie wizyta w kopalni soli w Kłodawie. Po to żeby zobaczyć na własne oczy jak wydobywa się sól dzieciaki wraz z górnikami- przewodnikami po kopalni zjechały górniczą windą 600 metrów pod ziemię! Badania przeprowadzone w latach 1937-1939 przez profesora Edwarda Janczewskiego przyniosły odkrycie wielkiej struktury solnej, ciągnącej się od Izbicy Kujawskiej po wieś Solca Wielka (powiat zgierski). Jej długość wynosi 63 km, szerokość zaś dochodzi do 4 km.
Wiercenia wykonane w czasie okupacji niemieckiej i w latach 1945-1950 udokumentowały istnienie w ramach tej struktury kłodawskiego wysadu solnego, największego na Niżu Polskim - o długości 26 km i maksymalnej szerokości 2 km. Mniejszy wysad - o długości 5 km i szerokości 1 km - stwierdzono w okolicach Izbicy Kujawskiej.
W kopalni stosuje się wyłącznie komorowy system eksploatacji, z pozostawieniem półek i filarów międzykomorowych. Początkowo wydobycie prowadzono na poziomach 450 i 600 m, obecnie prace górnicze prowadzi się na głębokości 750 m. Zasoby na tym poziomie zapewniają pracę kopalni na następne dziesiątki lat.
Dzieciakom podczas tej całodziennej wyprawy towarzyszyła naturalnie kamera TVK WSM. Specjalny i ostatni zarazem wakacyjny program zrealizowany w Uniejowie i Klodawie pokażemy w najblizszy weekend na naszej antenie. Gorąco polecamy!D
Fot. Kamil Nowak